فردی نزد آیت‌الله میرزا جواد آقای ملکی تبریزی(اعلی اللّه مقامه الشّریف) آمد و گفت:
آقا! قبل از ازدواج، گاهی چشمم خطا میکرد،
گفتم: ازدواج می‌کنم الحمدلله راحت می‌شوم،
امّا هنوز هم خطا می‌کنم و یک موقعی چشمم به ناموس دیگران می‌افتد، استغفار می‌کنم، امّا چه کنم
گرفتارم،
یک نسخه بدهید؟!
فرمود: قانع نیستی.
اگر به آن چه که داری قناعت داشته باشی، اعضاء و جوارحت این قناعت را لمس می‌کنند و این‌طور نمی‌شود.
اولیاء خدا یک نسخه داده اند که هر کس حتّی اگر تمکن مالی دارد، باید عمل کند و اتّفاقاً از لحاظ بهداشتی هم به دردمان می‌خورد.
می‌گویند: اوّلاً گرسنه شو و بعد سراغ غذا برو.
بعد هم موقعی که گرسنه هستی و سر غذا نشستی، یک مقدار که خوردی، دیدی همچنان می خواهی،
بگو: نمی‌خواهم
اگر می‌خواهی قانع بشوی، حتی موقعی که ولو تمکن مالی داری، کمتر بخور، به تعبیر عامیانه دائم پرس روی پرس می‌خوری که چه
می‌گویند: اگر می‌خواهید قناعت‌پیشگی را یاد بگیرید
اوّل از لقمه شروع کنید
این نسخه اولیاء است که بیان می‌کنم
اگر توانستی این شکم بی‌هنر را کنترل کنی، چیزهای دیگر را هم کنترل می‌کنی. آن‌وقت معلوم است دیگر، کسی که به حلالش مراقبت کند و کم بخورد، دیگر دستش به طرف شبهه‌ناک و حرام نمی‌رود.
لذا آیت‌الله آمیرزا جواد آقای ملکی تبریزی(اعلی اللّه مقامه الشّریف) فرمود:
تو قانع نیستی
یعنی چه
اگر ما باشیم می‌گوییم که تو کنترل چشم نداری، شهوت داری،
امّا ایشان گفتند
تو قانع نیستی، یعنی در حقیقت سرچشمه را به او نشان داد.
اولیاء خدا می‌گویند:
اگر یک قدم به نفست جواب دادی، قدم دوم هم می‌خواهد. اگر یک‌بار گفتی: بیا،
این شربت به ظاهر گوارای دنیا را بگیر، باز هم می‌خواهد، چرا که حریص و سیری ناپذیر است، تو را می‌کشد، امّا سیر نمی‌شود، لذا باید خیلی مواظب باشیم.
