🌼 وقتی زن و مردی برای مدتی از هم دور می باشند طبیعتا این نیاز در هر دوی آنها وجود دارد و حتی ممکن است در مواردی این نیاز در زن بیشتر باشد چه طور اسلام این شرایط را برای مرد فراهم میکند ولی برای یک زن این شرایط فراهم نیست؟ و یا دختران مجردی که به دلایل مختلف که لزوما هم خودشان در آن دخیل نبوده اند و ازدواجشان به تاخیر افتاده و واقعا این نیاز را در خود احساس میکنند مجبور به صبر و خویشتنداری میشوند ولی برای یک پسر با این شرایط همه چیز را اسلام فراهم میکند؟ مگر این نیاز مشترک در زن و مرد یک امر فطری نیست؟ چه طور به این نیاز در مرد توجه میشود ولی ظاهرا به زن نه؟

همچنین وقتی زن و مردی از هم برای مدتی جدا می باشند با وجود این حکم یک زن چه طور میتواند آرامش داشته باشد و اسلام چه طور آرامش خیال و اطمینان خاطر را برای زن تامین میکند؟ درصورتی که این حس فطری و ذاتی در زن وجود دارد که دوست دارد کانون توجه همسرش باشد ؟ آیا این حس فطری و این حکم قابل جمعند؟ (البته با عقل ناقص ما)

------------------------------------------

برای جواب دادن به این سوال ابتدا باید گروه های مختلفی که در سوال مطرح کردید را از هم جدا کرد تا حکم هر کدام با دیگری خلط نشود.

در مورد خانواده ها و شرایطی که گاهی زوجین از یکدیگر دور هستند ، اسلام مصالح هر کدام را در نظر گرفته و حکم صادر کرده است. مصلحت مردان در درجه اول در حفظ ایمان و دامن است. آنها در ایامی که همسر در اختیار ندارند حق گناه کاری یا دست درازی به ناموس مردم را ندارند. اسلام مردان را به صبر امر کرده است تا به همسران خود برسند. علاوه بر این که شخص مناسب برای ازدواج زمان دار در اکثر مواقع پیدا نمی شود و کسی گمان نکند که همیشه چنین بهره ای برای مردی دور از خانه فراهم است. ابدا از این خبرها نیست.

حال اگر در زمان دوری از همسر ، فوران قوه شهوانی در مردان باعث شود که به گناه مبتلا شوده مرتکب فحشا شوند ، در چنین جایی برای حفظ ایمان و کوری چشم شیطان که در کمین مومنان است تا آنها را آلوده کند ، ازدواج زمان دار تجویز شده است. همه یوسف نیستند و نمی توان همه را به کف نفس و صبر جمیل امر کرد.

از طرف دیگر همسرانشان نیز به خاطر مصلحت بالاتری که ذکر خواهم کرد باید به شوهر خود اکتفا کنند و صبر نمایند. از نظر اسلام در رحم یک زن نباید آب های متعدد جاری باشد! بچه ها باید پدر و مادر خود را بشناسند و فرزند به پدرش ملحق شود. داستان طشت آب امیرالمومنین و گروه زنان را یک نوبت خدمتتان نوشته ام حتما مراجعه کنید.

یادآور می شوم که قوه شهوانی در مردان فاعل یا کننده کار است و در زنان مفعول یا اثر پذیر است. زنان را باید برای مقاربت آماده کرد در حالی که قوه شهوانی در مردان روشن است و گاهی با یک نگاه مشتعل می شود! اگر زنان خیال خود را تحریک نکنند حتی در زمان دوری از شوهر و لو به سختی ، حتما می توانند روزگار بگذرانند اما داستان در مردان اینگونه نیست!

در ازدواج زمان دار دستور نیست تا حتما مردان به دنبال آن باشند بلکه راهی است برای اهالی خودش تا کسی بهانه ای برای فحشا نداشته باشد و مردان و زنان مومن با این عقد شرعی مرتکب گناه نشده باشند.کما اینکه کافران همین عمل حیوانی را بدون عقد شرعی و رعایت قانون انجام می دهند. تفاوت در میل به زن نیست بلکه تفاوت در عقد شرعی و قانون مداری مومنان است.

داستان ازدواج زمان دار داستان رفع نیاز است که افراد به صرف نیازشان به سراغش می روند و بعد از رفع نیاز به دنبال کار و زندگی خودشان می روند! داستان ازدواج زمان دار داستان قلب و عاطفه نیست که کسی بگوید زنان دوست دارند در قلب همسرشان یکه تاز باشند.

اما در مورد نسبت مجردها با ازدواج زمان دار باید گفت:

پسرها نباید فکر کنند که با ازدواج زمان دار راحتی و آسایش به دست آورده اند چون :

این غول چراغ جادو که در مثال ما همان شهوت جوانی انسان است ، یا مزه زن را نچشیده که به هر حال راحت است و شب آسوده می خوابد و یا اگر مزه زن را چشید ، خواب و خوراک را بر خودش حرام کرده است چون دیگر این غول چراغ به داخل علاء الدین باز نمی گردد. مثل همه تازه دامادها که تا شش ماه هر روز حمام هستند!

ازدواج زمان دار در تهران و شهرهای بزرگ و حتی دیگر شهرها برای مجردها وسیله آسایش نیست بلکه وسیله رسوایی و به باد فنا دادن دسترنج روزانه و البته حاشیه های روانی و عاطفی است. ازدواج زمان دار آن قدر که مشکل متاهل ها را حل میکند مشکل مجردها را حل نمی کند. چون پسرهای جوان بعد از یک خواب چند ساعته و یک دوش آب گرم و یک پرس غذای چرب ، دوباره میل جنسی دارد اما همسری در کنارشان نیست! و دوباره تکرار ماجرا !!

اما نسبت دختران جوان با ازدواج زمان دار: دوشیزگان نیز باید بدانند که بدون اجازه خانواده و ولی شرعی که پدر یا جد پدری است حق ورود به چنین وادی خطرناکی را ندارند چون همیشه بازنده اند! توصیه می کنم برای حفظ آبروی خود و کرامت و ایمانتان وارد این ماجراها نشوید.

راه حل بنده برای جوانان اعم از دختر و پسر فقط و فقط ازدواج دائم و همیشگی و در کنار هم بودن است.

به قول حاجی مسکوی عزیز مثال ازدواج دائم مثال روزه دار است که در دم غروب ، تشنگی فراوان او را کلافه کرده است. کسی لذت افطار را می چشد که روز را روزه گرفته باشد! اما هر کسی که به دلایل مختلف روزه نگرفته باشد یا برای فرار از روزه مسافرت شرعی رفته باشد ، لذت روزه و افطار را نمی چشد.

مثال ازدواج دائم و ازدواج زمان دار قبل از همسر همیشگی ، مثال باز کردن روزه با خرمای شیرین و تازه مضافتی بم است در تفاوت با افطار کردن با خرمای دهان خورده چند نفر دیگر.

دختران مومن و عفیف ما بدانند که داستان نیازهای عاطفی و جنسی زنان و دختران در ایام قبل از ازدواج با دوران بعد از ازدواج و شروع زندگی مشترک متفاوت است. شما عزیزان به علت ایمانتان و دوری از فضاهای آلوده ، تصوری از این داستان ها ندارید ؛ پس به مراتب راحت تر از کسی که به این جریان ها علم دارد سر بر متکا می گذارید. و ان شاالله بعد از کمی صبر و امتحان الاهی در زمان مقرر ازدواج خواهید کرد. نیازهای عاطفی شما در این ایام چون به حرکت در نیامده شبیه به همان غول چراغ است که هنوز در علاء الدین مانده و بیرون نیامده است. این کلام مرا دو سال بعد از ازدواج تان و حتی بعد از زایمان اول خواهید فهمید.

اسلام صلاح و مصلحت شما را در روزه داری می داند. مطمئنا بعد از کمی تشنگی کشیدن لذت بیشتری از سفره افطار خواهید برد. پسرها هم ، اگر مراعات روزه داری را نکنند و صبر سفره افطار را نکنند قطعا از لذت افطار محروم خواهند شد ؛ حتی اگر به آنها اجازه سفر رفتن برای فرار از روزه داده شده باشد.

● ح سین عالمی