از طرفی هم معتقدم باید حرف پدر و مادر رو گوش بدم تا خداوند کمکم کنه و به این باور اعتقاد قلبی دارم حالا شما بفرمایید من بخت برگشته چه کنم؟  نه با خودم کنار میام نه با خانواده همه چیز برام بی رنگ و بی حال شده اصلا شور و نشاط سابق رو ندارم.

------------------------------------------------------------------

چند نکته خدمتتون هدیه می کنم:

1- اگر ایمان خواستگارتان و خدا ترسی او را محک زده اید به نظرم تمام مشکلات حل شدنی است. همان طور که فرمودید ایمان قلبی به دستورات اسلام گوهر نابی است که ارزش هر سختی دیگری را دارد. ازدواج را بی دلیل به تاخیر نیاندازید و اگر به ایمان خواستگارتان علم پیدا کرده اید به خداوند توکل کرده و قدم در راه بگذارید.

2- از طرف دیگر شرایط جامعه به گونه ای نیست که برای همه سکونت در شهرهای بزرگ امکان پذیر باشد. خود بنده و برادرانم ، همگی تهران را ترک کرده ایم و هر یک به یک بهانه در استان های دیگری غیر از تهران زندگی می کنیم. به نظرم امروز همه مومنان معتقد به ولایت فقیه باید آمادگی چنین هجرت هایی را داشته باشند.

3- هیچ مادر و پدری بد فرزندش را نمی خواهند. مسلما اگر صلاح شما در این ازدواج باشد که به فرموده خودتان چنین هم هست ، می توانید با یک تصمیم عاقلانه و جدی و البته توسل به درگاه ربوبی و ائمه اطهار دل مادر و پدر را به سوی صلاح جلب کرده و آرام کنید. طبیعت مادر این چنین است اما نباید مصلحت خود را فدای عاطفه کنید. فراموش نکنید که با توسعه امکانات و وسایل نقلیه و تلفن ، این دوری ها ، کوتاه و جبران می شود.

با توافق با خواستگار محترمتان در شرایط ضمن عقد می توانید ایام خاصی از سال را در کنار خانواده و نزدیکان باشید و یا آنان به دیدن شما بیایند.

4- امروز تقریبا تمام طلبه هایی که از سراسر کشور بلکه از سراسر دنیا به قم آمده اند شرایطی مثل شرایط شما را دارند. کارکنان قطب های بزرگ صنعتی کشور مثل عسلویه نیز همین طورند. نیروهای نظامی و دریایی و خانواده های محترم ایشان ... همه از شهر خود دورند اما این راه را خودشان انتخاب کرده اند و سختی و شیرینی هایش را تجربه می کنند.

حکایت تبلیغی: هفته پیش در مسیر کلاس تا حرم مطهر حضرت معصومه سلام الله علیه ، یک طلبه ی سیه چرده و با صفا را سوار کردم. اهل نیجریه بود و با همسرش شش سال بود که در قم زندگی می کرد. آخرین باری که به نیجریه رفته بود دو سال قبل بود. پرسیدم که همسرتان از دوری کشور و خانواده اش دلتنگی نمی کند؟ خنده ای کرد و جواب داد: اوایل دلتنگی می کرد اما الان عادت کرده است. او هم در حوزه درس می خواند تا با هم به کشورمان برگردیم و مبلغ شیعه باشیم!

5- هدف های بزرگ سختی ها را خرد می کنند. تصمیم با شماست اما لذتی که در هجرت و تنهایی کشیدن هست در نزدیکی و خوشی دیدن نیست.

● ح سین عالمی