🍒🍒🍒🍒🍒🍒🍒🍒
⭕️ در بسیاری از موارد و زمینه‌ها، ما انسان‌ها این توانایی را داریم که برخلاف طرز تفکر و باور قلبی خویش، رفتار کرده و حتی مدتی زندگی کنیم و خودمان را به اطرافیان و دوستان طوری معرفی کنیم، که به‌واقع این چنین نیستیم.
🔅 گاه یکی از طرفین (دختر یا پسر) چنان شیفته و مدهوش طرف مقابل خویش می‌گردد که به هر قیمتی حاضر است با او همراه شود و لذا با همه شرط و شروط‌ها موافقت می‌کند و یا هر سؤالی از وی می‌شود، جوابی مناسب حال طرف مقابل می‌دهد.
💠 از مجموع خواستگاری کردن، رفتن و آمدن خانواده‌ها باهم ملاقات‌های دختر و پسر با یکدیگر،تنها یک مسئله، هدف اصلی است و آن این است که هر یک از دختر و پسر با زیرکی و به دور از وسوسه‌های ظاهری و به دور از چاپلوسی و یا دروغ به این نتیجه برسند که دیگری همان همراه و همراز حقیقی است که همواره در جستجویش بوده است.
🔰گاه در مجالس خواستگاری مشاهده می‌شود که یکی از طرفین به شکلی تعجب برانگیز با تمام ویژگی‌های ما همسو است و حتی تمام شرایط ما را می‌پذیرد. اما به‌راستی اگر تمامی ازدواج‌ها این گونه شروع شده باشد و تا این حد افراد با هم انطباق داشته‌اند، پس علل پیدایش این اختلافات و حتی طلاق‌ها چیست؟
✅ شیوه برخورد با چنین مسائلی، استفاده کردن از روش «طرح سؤالات معکوس» است. برای درک این مسئله برای شما مثالی می‌آوریم:
مثلاً شما فردی اهل سفر هستید و حداقل ماهی یک‌بار باید به یک سفر هر چند کوچک بروید. بنابراین تمایل دارید همسر آینده‌تان نیز دارای چنین روحیه‌ای باشد و با شما در سفرها همراه شود. برای اینکه از نظر طرف مقابلتان مطلع شوید و از طرف دیگر می‌خواهید پاسخ صادقانه‌ای از ایشان دریافت کنید میتوانید بپرسید:
«اگر همسر آینده شما اهل سفر کردن و مسافرت نباشد و در این زمینه با شما همراهی نکند، نظر شما چیست؟»
در صورتی که طرف مقابل جواب موافق بدهد و چنین برداشت کند که شما اهل سفر کردن نیستید و بگوید که من هم اهل مسافرت نیستم، شما توانسته‌اید به پاسخ مورد نظر خود دست یابید و حال آنکه اگر سؤال می‌کردید که آیا شما اهل سفر هستید؟ جواب «بله» می‌شنیدید و طرف مقابل را به‌درستی نمی‌شناختید.
👌 این نوع سؤال کردن را در بسیاری از زمینه‌ها مانند جنبه‌های اعتقادی (نماز خواندن و روزه گرفتن و...)، اشتغال زن، نحوه پوشش زن، دوستی‌های قبل از ازدواج و... میتوانید مطرح کنید.
نکته دیگر که باید در نظر داشت این است که گاه طرح سؤال به‌گونه‌ای جهت دار است و به شنونده القاء می‌کند که چگونه پاسخ دهد و یا اینکه پاسخ مشخصی را بدهد؛ مثلاً اگر سؤال شود که «من به نماز اول وقت خیلی اهمیت می‌دهم و از افراد کاهل نماز خوشم نمی‌آید. شما چطور؟» طبیعی است که برای ایجاد احساس رضایت در طرف مقابل باید پاسخ بلی داد، هر چند که در واقع چنین نباشد. بنابراین بهتر است این گونه سؤال شود «نظر شما در مورد انجام وظایف دینی مانند نماز خواندن و نخواندن چیست؟» این نحوه سؤال پرسیدن القا کننده نبوده و فرد را وادار می‌کند نظر شخصی خود را ارائه دهد.
💢 البته معمولاً زمانی که نسبت به‌صراحت طرف مقابل، دچار تردید باشیم، خوب است که از شیوه دوم طرح سؤال استفاده شود در غیر این صورت میتوانید سؤالات خود را به‌صورت مستقیم و سرراست مطرح کنید. ولی در هر حال استفاده از شیوه‌های پرسیدن «معکوس و یا بی‌جهت» می‌تواند به اطمینان بخشی بیشتری بینجامد و لااقل در انتخاب خود تردید کمتری داشته باشید.
🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟
نظرات (۰)