-------------------------------------------------------------

حضرت آیت الله جوادی آملی درباره مهریه و نظر اسلام در این باره می فرمایند:

پرداخت مهریه شایسته‏ ترین شرطی است که مرد مسلمان باید به آن وفا کند. مهریه هدیه‏ ای است که باید مطابق وُسع شوهر تعیین و عملاً به صورت هدیه به همسر عطا شود؛ نه اینکه صرف وعده باشد. البته عدم اعطا و نیز عدم قصد اعطای آن سبب بطلان عقد نکاح نمی‏ شود.

هر شوهری باید مهریه را به همسرش بپردازد، زیرا جزو حقوق مالی زن و از آنِ اوست و عقد نکاح سبب تملک آن است؛ هرچند تا پیش از آمیزش، نصف آن به شکل ملک متزلزل است.

مهریه تصدیق‏ کننده نکاح و نشان صداقت و وفاداری است، از این رو آن را «صداق» گویند. واژه «نحله» نیز به معنای عطیه رایگان است و تعبیر از «مهریه» به «نحله» نیز از آن روست که مهریه عطیه‏ ای الهی است که خداوند سبحان بر مردان واجب کرده است تا رایگان به زنان هدیه کنند.
تعبیر لطیف «صداق» و «نحله» نشان ادب و حیا در کلام الهی و نیز تکریم و تجلیل زنان و ناموس آنان است تا کسی نپندارد امر مقدس ازدواج نوعی خرید و فروش است و زن خود را در ازای مهریه در اختیار شوهر می‏ گذارد. بضع زن و ناموس مرد متعلق به خداست و در نکاح، زن چیزی را به شوهر تملیک نمی‏ کند تا مهریه عوض آن باشد. مهریه رکن عقد و مانند عوض در بیع نیست و شوهر عوض آن مالک چیزی نمی‏شود.

در نکاح، زن چیزی را به شوهرش تملیک نمی‏ کند تا مهریه عوض آن باشد، بلکه مهریه عطیه‏ ای الهی است که به حکم خدا شوهر باید به زن بپردازد و رایگان است؛ نه در مقابل چیزی، زیرا التذاذ و کامیابی جنسی، تشکیل خانواده و فرزند داشتن، همگی مشترک میان زن و مرد است، چنان‏که حقوق آن‏ها نیز متقابل است: ولَهُنَّ مِثلُ الَّذی عَلَیهِنَّ بِالمَعرُوف

در روایتی آمده است که در ازدواج، زن و شوهر شیرینی و شهد یکدیگر را می‏ چشند: تذوق عسیلته ویذوق عسیلتها.

بر این اساس شوهر عوض مهریه، مالک چیزی نمی‏شود و بضع زن و ناموس مرد، ملک کسی نیست بلکه متعلق به خداست، از این رو اگر مرد یا زنی عمل منافی عفت (لواط یا زنا) انجام دهد، حدّ شرعی بر او اجرا می‏شود و رضایت او یا همسرش تأثیری در سقوط حد وی ندارد.

پس از خواندن کلمات نورانی حضرت استاد علامه جوادی آملی ، روایتی از افضل اولیای الاهی پیامبر مکرم اسلام محمد مصطفی که درود خداوند بر او و آلش باد خدمتتون تقدیم می کنم:

در کتاب کافی شریف است که : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله و سلم: أَفْضَلُ نِسَاءِ أُمَّتِی أَصْبَحُهُنَّ وَجْهاً وَ أَقَلُّهُنَّ مَهْراً : با فضیلت ترین زنان امت من زنانی هستند که از نظر چهره چونان صبح و در عین حال از نظر مهریه دارای کمترین مهریه اند.

اما داستان روایت فوق الذکر که در کتب معتبر شیعه فراوان نقل شده است این است که صحبت از زنان با فضیلت امت پیامبر است نه همه زنان. هر کسی میتواند مقدار مهریه مورد نظر خودش را از خواستگارش طلب کند. اگر نگاه ما خرید و فروش باشد همین داستان ها پیش می آید. اما مرد در قبال مهریه مالک چیزی نمی شود.

مومنان به دنبال همسری شبیه به خود هستند لذا من با برخورد دستوری در مهریه مخالفم. ابدا خوب نیست که با فضیلت ها در اثر یک دستور با عموم زنان برابر و بین آنها مخفی شوند. بحث بحث فضیلت است و بی بهرگان از فضیلت راهی به این عرصه ندارند.

در این فضای غبار آلود توجه شما را به چند نکته جلب می کنم:

1- کاش تحقیق و پژوهش مستندی وجود داشت تا نشانمان می داد طلاق های جامعه ما به چه تعداد در ازدواج هایی با مهریه کم مثل چهارده تایی و به چه تعداد در بین مهریه های سیصدتایی و بیشتراست! به هر میزان که فضیلت در یکی از زوجین جریان داشته باشد به همین میزان گذشت و محبت و تقوا جاری است و بنای خانواده محکم تر و پی آن قوی تر است.

2- از طرف دیگر مهریه پرسکه زنان خودش سببی برای انهدام خانواده است و اگر خودتان خوب بیندیشید به آن اذعان می کنید. با پشتوانه قرار دادن سکه دیگر خانواده جای گذشت نیست بلکه جای سرمایه گذاری و سود گرفتن است. ملات نرم ، آجر شده و چسبندگی ندارد

3- عرف نیز افسانه غمباری است که طرز محاسبه جاهلانه ای دارد. وقتی نگاه کاسبی به زن رواج پیدا کرد به جای کاسبی شبانه ، او را به صورت دائم و فله معامله می کنند. عرف امروز این گونه است که هزینه شب خوابی هرزه های شهر محل سکونت زن ، ضربدر تعداد شب های کام یابی شوهر از او در طول زندگی مشترک تقسیم بر قیمت روز سکه ، حاصلش تعداد سکه برای مهریه است. به نظر من مردانی که بیشتر از چهارده سکه مهر زنی می کنند عقل صحیح و سالمی ندارند چون هزینه یک عمر عیش و نوش را به یک زن داده اند و تازه مجبورند او را تا آخر عمر تحمل کنند! باور کنید از علل فرار پسرها از ازدواج همین ضرب و تقسیم ساده است. غیر مومنان باید هم از ازدواج فرار کنند چون عقل حسابگرشان همین حکم را می کند. بنده خودم جوان هایی را می شناسم که کاسبی خوب و خانه مجردی دارند و با همین عقل حسابگر خوش ترین زندگی را می گذرانند!!

4- عرف مهریه را جاهلان امت ساخته اند نه با فضیلت ها و اولیای خداوند. من خداوند را شاکرم که داستان سکه های طلایی مهریه دو رو پیدا کرده تا زنان مومن از کم ایمانان و منافقان و کافران جدا شوند. در دین محمدی زنانی چون فاطمه زهرا که با فضیلت ترین زنان امت است چنین مهریه ی اندکی دارد. قرآن فرمود : الطیبات للطببین. خداوند را هزار بار شکر که اهل دنیا بهترین ملاک را به دست مومنان داده اند تا سره از ناسره شناخته شود.

5- در داستان مهریه ابدا نباید دستور داد و ابدا نباید کسی را مجبور به ایمان و عمل مومنانه کرد. خداوند زنان مومن و پاک را برای مردان مومن و پاک آفریده و فقط آنها لیاقت هم را دارند. ما بقی هم می توانند جهالت خودشان را مشق کنند و زندان ها را از بدهکاران مهریه پر کرده و زنان کاسب شهر با مهریه خودشان کیف کنند!

6- در پایان و فقط برای باب عبرت آموزی تمام خواهران و برادران نامه ارسالی یکی از دوستان را خدمتتان تقدیم می کنم:

سلام 
من 4 سال پیش با یکی از همین خانمهای بشدت محجبه و بشدت دارای "حقوق بشر" و "شخصیت متعالی" نامزد کردم، که بزرگترین اشتباه عمرم بود. زندگی با یه فمنیست چادری غیر ممکنه چون هم حقوقی که اسلام برای زن معین کرده رو طلب می کنه و هم حقوقی که منشور حقوق بشر غربی.
به بهانه مدرنیته هر امتیازی که اسلام و سنت به مرد داده رو ارتجاعی خطاب می کنه، و به بهانه تدین امتیازاتی که مرد غربی داره رو کفرآمیز تلقی می کنه.
این اشتباه البته به قیمت یک سال از عمرم، میلیون ها تومن هزینه و 156 تا و نصفی سکه بهار آزادی برام تموم شد. که الان من جوون 27 ساله، سه ساله ماهی یک سکه رو دودستی تقدیم خانم می کنم. ده سال دیگه هم باید به این "باج دادن" آشکار ادامه بدم. تا خانم زالو وار بتونن از دست رنج من زندگی کنن و به تبلیغ افکار فمنیستیشون در محیط های فرهنگی ادامه بدن و به دخترای بیشتری یاد بدن که چجوری می شه با نامزد کردن "کاسبی" راه انداخت و حتی کار رو به زندگی مشترک هم نرسوند که یه وقت مشکلی براشون پیش بیاد.

البته وقتی فکر می کنم که حتی یک روز زندگی مشترک با این خانم باعث می شد هزینه اشتباهم دوبرابر بشه خدا رو شکر می کنم.

اون خواهری که گفته بود پیشنهاد 14 سکه ای آقایون برای مهریه برای خانمها توهین آمیزه به این فکر کنن که با مهریه مثلا 313 سکه ای در صورتی که حضرت خانم از نوکرشون (و دیگه نه شوهرشون) راضی نباشن، زندگیش نابود میشه و حتی اگه بهش رحم کنن و زندانیش کنن باید درآمد 30-40 سال آینده اش رو قسط مهریه بده، و دیگه "هرگز" نمی تونه زندگی جدیدی رو شروع کنه، فکر کنین آدمی مثل من برادر خودتونه، حتی اگه انتخاب من و اون خانم محترم اشتباه بوده باشه، ایشون بعد از چند ماه جدایی از بنده ازدواج کردن، اما من با داشتن تحصیلات خوب و حقوق قابل توجه بخاطر اشتباهی که توی سن 23 سالگی کردم، عملا درآمدم برای 10 سال آینده در حد یه کارگر ساده هم نیست. و باید تا 36 سالگی با پول توجیبی که پدرم بهم میده زندگی کنم.

حرف شما حاج آقا خیلی قشنگ بود، هرچند احترام هر کسی از زن و مرد بالاتر از تمام ثروت دنیا است، اما "هیچ دختری ارزش مهریه بالای 14 سکه رو نداره"

●ح سین عالمی