🌼 قضیه ازدواج حضرت خدیجه (سلام الله علیه) و پیامبر (صلی الله علیه و اله و سلم) که حضرت خدیجه (سلام الله علیها) با توجه به علاقه ای که به پیامبر (صلی الله علیه و اله و سلم) داشتند از یک واسطه استفاده کردند و از کمالات خود گفتند تا پیامبر (صلی الله علیه و اله و سلم) به خواستگاری خدیجه (سلام الله علیها) رفتند و ازدواج آسمانی صورت گرفت؛ را چطور می‌بینید؟

ضمنا اگر پسر با اختلاف یک سال از دختر بزرگ تر باشه چی؟

بعدشم اگر پسر بعد از معرفی یک واسطه یک جلسه خواستگاری دختر رفت و پسندید چی؟

-----------------------------------------------

جملاتی از استاد مطهری درباره ی سیره و ازدواج پیامبر مکرم اسلام تقدیم به شما:

پیغمبر اکرم در میان قوم خودش تنها بود، همفکر نداشت. بعد از سى سالگى در حالى که خودش با خدیجه زندگى و عائله تشکیل داده است، کودکى را در دو سالگى از پدرش مى‏ گیرد و به خانه خودش مى ‏آورد. کودک، على بن ابیطالب است. تا وقتى که به رسالت مبعوث مى ‏شود و تنهایى ‏اش با مصاحبت وحى الهى تقریباً از بین مى ‏رود (یعنى تا حدود دوازده سالگىِ این کودک) مصاحب و همراهش فقط این کودک است؛ یعنى در میان همه مردم مکه کسى که لیاقت همفکرى و همروحى و هم افقى او را داشته باشد، غیر از این کودک نیست. خود على علیه السلام نقل مى ‏کند که من بچه بودم، پیغمبر وقتى به صحرا مى ‏رفت مرا روى دوش خود سوار مى ‏کرد و مى ‏برد.

در بیست و پنج سالگى، معناً خدیجه از او خواستگارى مى ‏کند. البته مرد باید خواستگارى کند ولى این زن شیفته خلق و خوى و معنویت و زیبایى و همه چیز حضرت رسول است؛ خودش افرادى را تحریک مى ‏کند که این جوان را وادار کنید که بیاید از من خواستگارى کند. مى ‏آیند، مى ‏فرماید: آخر من چیزى ندارم. خلاصه به او مى ‏گویند تو غصه این چیزها را نخور و به او مى ‏فهمانند که خدیجه‏ اى که تو مى‏ گویى اشراف و اعیان و رجال و شخصیتها از او خواستگارى کرده ‏اند و حاضر نشده است، خودش مى ‏خواهد. تا بالأخره داستان خواستگارى و ازدواج رخ مى ‏دهد. عجیب این است: حالا که همسر یک زن بازرگان و ثروتمند شده است، دیگر دنبال کار بازرگانى نمى ‏رود. تازه دوره وحدت یعنى دوره انزوا، دوره خلوت، دوره تحنّف و دوره عبادتش شروع مى ‏شود. آن حالت تنهایى یعنى آن فاصله روحى‏ اى که او با قوم خودش پیدا کرده است، روز به روز زیادتر مى ‏شود. دیگر این مکه و اجتماع مکه، گویى روحش را مى ‏خورد. حرکت مى ‏کند تنها در کوه هاى اطراف مکه راه مى‏ رود، تفکر و تدبر مى ‏کند. خدا مى ‏داند که چه عالمى دارد، ما که نمى‏ توانیم بفهیم. در همین وقت است که غیر از آن کودک یعنى على علیه السلام کس دیگر همراه و مصاحب او نیست. ماه رمضان که مى ‏شود، در یکى از همین کوههاى اطراف مکه- که در شمال شرقى این شهر است و از سلسله کوههاى مکه مجزا و مخروطى شکل است- به نام کوه «حرا» که بعد از آن دوره آن را جبل النور (کوه نور) نامیدند، خلوت مى ‏گزیند...

همان طور که ملاحظه می فرمایید استاد شهید مطهری نیز فرآیند خواستگاری از طرف دختران را خلاف طبیعت و جریان ساری و جاری ازدواج می دانند و وجود واسطه ی عاقلی را که بتواند توجه مرد را به آن سو جلب کند تاکید می کنند. در حقیقت خدیجه کبری نیز خودش بدون واسطه اقدام به خواستگاری نکرده است ؛ علاوه بر این که نباید فراموش کنیم که رفتار خدیجه آن هم قبل از تشریع اسلام ، دلیل صحیح بودن عمل ایشان و مهری بر صحت آن رفتار نیست چون ما فقط رفتار معصومان پاک و ائمه اطهار را حجت و دلیل شرعی می دانیم.

از نظر استاد شهید مطهری سن ازدواج پیامبر با وجود اختلاف سنی فراوان ایشان با خدیجه کبری که چیزی حدود پانزده سال بوده نیز مانعی برای ازدواج آن دو نور الاهی نبوده است. در حقیقت واسطه ها موجب شدند که پیامبر جوان اسلام که در آن روزگار محمد امین نامیده می شده است گام در مسیر ازدواج بنهد و همسری همتای خود در ایمان و پاکی آن هم در تنهایی و غربت جاهلیت برگزیند. فراموش نکرده اید که ملاک اساسی و اصلی انتخاب همسر همانا ایمان به الله و توحید است و سن و سال افراد یا شهری و روستایی بودن یا باسواد و کم سواد بودن یا طبقه ی اجتماعی و ثروت داشتن و یا نداری ، هیچ کدام مانعی برای یک ازدواج الاهی نیست همان گونه که ازدواج پیامبر مکرم اسلام با خدیجه با هیچ کدام از این معیارها سازگار نیست جز با ملاک طهارت و ایمان به خدا.

● ح سین عالمی