اصلا قرار نبود چیزی بنویسم اما وقتی دیدم گاهی اوقات لازم است یه چیزایی روشن بشه تصمیم خودم رو عوض کردم. دوست دارم به عنوان یک خواننده همراهم باشید تا از نظرات شما هم استفاده کنم.
چند روز پیش به یک وبلاگ برخوردم که در مورد ازدواج بود،خوشحال شدم و شروع کردم به خواندن مطالبش؛اما تو همون مطلب اول کاملا گیج شدم. نویسنده وبلاگ دختری بود مجرد به قول خودش کاملا محجبه و ظاهری معمولی. او از حکمت خدا و این که کاری را عبث انجام نمی دهد میگفت و طبعا مخالفتی هم وجود نداشت. اما جای تعجب بود که می گفت:چرا حکمت خدا بر شکستن و خرد شدن و درست شدن صحبت های تلخ مردم پشت سرم است. حکمت خدا از خیس شدن چشم هایم،از کاهش اعتماد به نفسم چیست؟
ایمان دارم حکمتی است ولی چه حکمتی؟
